Punt.
Eigenlijk niet helemaal waar, want ik ben wel een ochtendmens. Maar dan een slapende. Dat maakt me niet minder mens, toch?
Ochtend ergernissen
Als ik ergens niet tegenkan dan is dat wel het het geluid van de wekker, een haan of de vuilniswagen die overal waar ik mijn camper neerzet steevast voor 07.00 de containers komen legen. Vooral in Spanje, Portugal en Oisterwijk is het vaak raak.
Natuurlijk heb ik alles gelezen over het circadiaanse ritme, waarbij de mens in de winter langer slaapt omdat de dagen dan korter zijn, en in de zomer juist langere dagen actief is omdat de dagen dan langer zijn. Dit even in een notendop.
In de winter ben ik wel een ster als het gaat om op te staan als de zon op komt. 08.00 vind ik nog acceptabel om mijn camper uit te rollen, maar 06.00 of vroeger?!?
En eigenlijk is dat best jammer. Want behalve dat het volgens moeder natuur goed voor je is heb je ook nog eens wat meer aan je dag. En als ik heel eerlijk moet toegeven: de keren dat ik er vroeg uitging omdat ik iets bijzonders wilde gaan zien of doen heeft het me eigenlijk nog nooit teleurgesteld.
Machu Picchu
Zoals die ene keer in Peru. Ik weet niet meer precies hoe laat ik op moest (volgens mij rond 04.00) om voor de hele meute dagjesmensen bij Machu Picchu te zijn. Maar na drie dagen door de bergen hiken, waarvan een dag dik 21 kilometer was, voelde ik er weinig voor om kort na middernacht weer op te moeten staan. Maar de keuze was simpel:
- of ik ging er vroeg uit om via het trappenstelsel naar Machu Picchu te hiken en als eerste, voor zonsopkomst, bij de ingang te zijn,
- of ik mocht achter alle toeristen aansjokken om bij een overvol tempelcomplex aan te komen waar ik als een lemming netjes achter de rest aan kon lopen.
Nou, naar drie dagen op pad koos ik toch voor optie 1!
Spijt? Nope. Totaal niet. Toen ik mijn eerste stappen op dit heilige complex zette kwam net op dat moment de zon op. En die zon, samen met de contouren van het magische Machu Picchu, trakteerde me op een schouwspel dat ik nog steeds reken als één van de mooiste ervaringen die ik mee mocht maken.
Maar heb ik er iets van geleerd? Ja en nee. Nee, omdat ik nog steeds een hekel heb aan vroeg opstaan. Ja, omdat toch iedere keer blijkt dat het de moeite waard was.
Ik kan me geen uitzondering herinneren dat het niet zo was, zoals bijvoorbeeld bij deze hike naar Cova Tallada in Spanje. Magisch!