De avond voor Nyepi zeker niet!

Massaal vertrek

Eén keer per jaar vertrekken er in verhouding iets meer mensen vanaf Bali naar de omliggende eilanden. En meestal met dezelfde redenen: Nyepi. Nyepi is namelijk een dag van stilte, en dan bedoel ik ook echt stilte. Ik zal zometeen uitleggen wat je dat inhoudt. Maar eerst wil ik jullie meenemen waarom ik dit schrijf. Natuurlijk had ik al van Nyepi gehoord, en wist dat veel mensen (vooral de feestende backpackers) rondom deze dag het eiland gingen verlaten. Want ja, je zal maar eens een keer een dag niet kunnen stappen, surfen of wat je dan ook allemaal wil doen op Bali. Persoonlijk vind ik dat je zoiets gewoon een keer mee moet maken om echt wat meer connectie met een land te krijgen. Dus in 2017 besloot ik met Nyepi gewoon op Bali te blijven. En ik vond het te gek.

Wat houdt Nyepi in?

Nyepi is een dag op het Indonesische eiland Bali, die jaarlijks plaatsvindt op de nieuwjaarsdag van de maankalender van het eiland. Twee dagen voor Nyepi wordt Mekiyis gehouden. Daarbij worden tempelbeeltenissen in een Hindoe processie naar het strand gedragen voor een purificatie. De avond voor Nyepi is het tijd voor Ogoh-Ogoh. Hierbij worden de boze geesten verdreven met veel lawaai en vuurwerk. En dit alles terwijl verschillende wijken met hun eigengemaakte poppen door de stad lopen. En ze kunnen herrie maken! Al een paar dagen voor Ogoh-Ogoh hoorde ik uit veel donkere schuurtjes al de nodige geluiden komen. Het leek alsof er volop op ijzeren potten en pannen werd geslagen. En hoe dichter bij Ogoh-Ogoh, hoe intenser het werd. Je voelde gewoon dat er iets bijzonders ging gebeuren. Uiteraard ben ik gaan kijken en heb een video voor je in elkaar gezet. Het was 2017, niet vergeten hè. Verwacht dus geen cinematisch hoogstandje.

Mocht je dit artikel via de nieuwsbrief lezen dan kan je de video hier bekijken.

Nyepi

En toen was het Nyepi. De Dag van de Stilte en Reflectie. Dat duurt van 06.00 in de ochtend tot 06.00 de ochtend erna. Het is een dag van absolute stilte. Die dag is er geen vliegverkeer van- en naar Bali, niemand is buiten, alle lichten blijven uit (dus ook in de avond), alles is gesloten en lawaai is verboden. Zelfs praten doe je op gepaste toon, en alleen het hoognodige. Ook wordt er die dag niet gegeten. Alleen maar geleefd in stilte. Het idee erachter is dat de kwade geesten denken dat Bali er niet meer is. En zo voelt het ook wel een beetje.

Ik vond het erg indrukwekkend om een keer mee te maken, en nu ik dit zo typ bedenk ik me dat ik het niet erg zou vinden om ieder jaar gewoon één dag te kiezen om hetzelfde te doen. Maar stiekem was ook wel weer blij dat de volgende dag het normale leven weer begon.